Starzec jest człowiekiem, który już ...
Starzec jest człowiekiem, który już zjadł kolację i patrzy jak inni ją jedzą.
Żyje się za pieniądze, ale nie należy żyć dla pieniędzy.
Nie należy zapominać,że rozsądna kuchnia,nawet najprostsza,czyni dom szczęśliwym.
Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłaś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzona.
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.
Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.
Należy każdego dnia posłuchać krótkiej pieśni, przeczytać dobry wiersz, zobaczyć wspaniały obraz i - jeśli byłoby to możliwe - wypowiedzieć kilka rozsądnych słów.
Życie w podróży ma pozory snu. Choć dalekie od normalności, pozostaje realne.
Las oniemiały, kutasy z lasu delikatnie sflaczały.
Dla Pana łamię zasady, w których mnie wychowano.
Gdziekolwiek była ona, tam był Raj.