Cnota skarb wieczny, cnota klejnot ...
Cnota skarb wieczny, cnota klejnot drogi.
Wygląda na to, że tylko cierpiąc,
potrafimy zobaczyć, co jest naprawdę ważne.
Bo czas żadnych ran nie leczy. Czas może tylko uczy nas rozsądniej obchodzić się z bólem, jakoś bandażować te rany. Żyć z nimi i tyle.
Rybak na wędce zapuścił robakaRybka zjadła zanętę, a nie tknęła haka.I my rozsądną rybkę naśladujmy wiernie;Szukajmy pociech w życiu, omijajmy ciernie.
Jak już wystrzelę pocisk, nie dam rady go cofnąć.
A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.
Doskonała argumentacja nigdy nie przekona zaślepiającej emocji.
Pasja jest pasją. Emocje przedzielające okresy nudy, nieważne na co są ukierunkowane.
Życie jest jak grająca melodyjka, którą każdego dnia na nowo odkrywamy. Jest jak niekończąca się symfonia, która na każdym kroku zaskakuje nas nowymi dźwiękami. Nie zawsze jest łatwo, ale każda trudność to kolejny dźwięk, który sprawia, że nasza symfonia jest unikalna i niepowtarzalna.
Raj kryje się w każdym z nas.
To jacy jesteśmy, jest skutkiem tego, co przeszliśmy w życiu. W ogniu hartuje się stal.