Człowiek współczesny wierzy w nową ...

 Każdemu wydaje się, że jest wyjątkowy, a wszyscy dookoła pospolici.

 Nie ubliżaj, szanuj, kochaj, doceniaj, bo jutro mogą zostać tylko wspomnienia.

 Zawsze jeszcze drugi człowiek może stać się dla nas źródłem niewymownego udręczenia.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Megaloman to ktoś mówiący głośno to, co każdy po cichu myśli o sobie.

 Ból można rozpraszać i uśmierzać przez łzy.

 Nie samym duchem żyje człowiek. Czynszu ideałami nie zapłacisz.

 Nie byłem stworzony do myślenia. Byłem stworzony do jedzenia.

 Ostrzegałem cię, że igrasz z ogniem! Ale nie słuchałaś.

 Kiedy żyjemy, ciągle możemy zmieniać, zmieniać siebie, zmieniać życie, zmieniać świat. To wielki, wspaniały dar, jesteśmy wolni. To nie znaczy, że nic nas nie ogranicza, o nie. Ale zawsze jest możliwość zmiany. Zawsze.