Tragedią starości nie jest to, że człowiek się starzeje, lecz to, że pozostaje młodym.

 Nasze podwòrko było całkiem spore.

 Nie byłem stworzony do myślenia. Byłem stworzony do jedzenia.

 Nie należy ani okrętu przytwierdzać do jednej kotwicy, ani życia opierać na jednej nadziei.

 Chciwość i żarłoczność są czynne, pracowite, nie znają wytchnienia.

 A czymże jest wiek siedemnastu lat, jeśli nie najdalszą granicą dzieciństwa.

 Półprawdy są więcej warte od kłamstw.

 Coś się zbliża, coś niezwykłego jak wiosna... Boję się.

 Starość nie czyni nas zdziecinniałymi, jak ludzie twierdzą,lecz odkrywa w nas ciągle jeszcze prawdziwe dzieci.

 Chodziło o to, żeby wiedzieć.
Żeby m i e ć p e w n o ś ć.