Hic vivimus ambitiosa paupertate omnesTu ...
Hic vivimus ambitiosa paupertate omnesTu żyjemy wszyscy w dumnym ubóstwie
Życie to nieustanne przemijanie, zmienność, niepewność. W każdej chwili możemy stracić to, co mamy. Świadomość tej prawdy powinna nas skłaniać do doceniania każdego dnia, do korzystania z chwili obecnej.
Najważniejsze, to nie wspominać swojej historii, tylko ją tworzyć.
Czasami trzeba zrobić coś, co nie jest moralne, lecz wiemy, że jest właściwe.
Roztropne i ostrożne myślenie to sanktuarium mądrości.
Nie zrezygnuję z kopania studni, bo wiem, że tam w dole jest woda, prawdziwa woda życia.
Czy ujmiemy w ręce świat niespławiony w krwi aż do krańca?
Lepiej kontrolować swoje błędy niż cudze.
Głód to dziwne zjawisko. Otępia umysł, lecz wyostrza zmysły.
Nie proś tylko, żebym pojechał tam bez ciebie. Tego nie zniosę.
Jeśli nie zapytamy, to nawet się nie dowiemy, że nam odmówili.