Vita mancipio nulli datur, omnibus ...
Vita mancipio nulli datur, omnibus usużycia nikt nie otrzymuje nawłasność, lecz wszyscy do użytku.
... oddaje to, czego nie może zatrzymać by otrzymać to, czego nie może stracić.
To był logiczny wybór.
(...) woda życia może lać się jednocześnie na dwa młyny: nadziei i żalu.
Starość nie jest dla mnie więzieniem, w którym siedzi się w odosobnieniu, lecz balkonem, z którego widać dalej.
Jeśli się chce ocalić swój dom, trzeba go chronić i pilnować przed światem.
Człowiek zawsze stoi na rozstaju dróg. I jeżeli naprawdę jest człowiekiem, to w grę
wchodzi nie tylko jego własne,
ale także cudze życie.
Ich pieśń miłosna, zanim naprawdę rozbrzmiała, dobiegła już końca.
Popatrz swoimi szarymi oczami
na śnieg. Pustka napotyka pustkę.
Myślenie o śmierci przedłuża życie.
We profit little from books we don`t enjoyniewiele dają nam książki,które nie sprawiają nam radości.