Vita mancipio nulli datur, omnibus ...

 Gapimy się w telefony zamiast w oczy albo gwiazdy. Siedzimy w kieszeniach innych zamiast siedzieć za rękę z bliskimi. Zaglądamy w czyjeś życia zamiast w głąb siebie. Za dużo narzekamy, obgadujemy za mało słuchamy, współczujemy. Wolimy drwić, wyśmiewać zamiast pomagać, pocieszać. Podstawiamy nogę zamiast wyciągać rękę. A później się dziwimy, że ten świat jest taki zły, tyle że ten świat to... My. (Elżbieta Bancerz - Dusza zaklęta w słowa)

 Starość ma uzbierane zapasy życia najtajemniej w rozmaitych kryjówkach, jak skarby u skąpca ukryte, które na ostatnią chowa potrzebę i które wydaje powoli i najoszczędniej.

 Postęp nie znosi przykazań.

 Ludzie marnują sporo czasu. A potem chcą więcej. Więcej godzin w ich dniach, więcej dni w ich latach i więcej lat w ich życiu.

 Cóż może być rentowniejszego od wieloryba?

 Jestem jak fala, załamuję się tylko raz.

 Prawdziwym przywódcom nie potrzeba kwiecistych tytułów.

 To nie jest libacja, Janusz. To jest integracja.

 Trzeba wielkiej odwagi, by przeżyć jakoś życie.

 (...) miała pociągła, sympatyczną twarz owcy.