Choćbyśmy nawet mogli stać się ...

 Życie to nie jest poszukiwanie własnej osoby, ale eliminowanie tego, co nie-jestem, aby odsłonić prawdziwą istotę.

 Jeśli się chce ocalić swój dom, trzeba go chronić i pilnować przed światem.

 Trzeba więc pilnować, by kultura pielęgnowała dobroć, nie nienawiść.

 Nadanie sensu życiu może doprowadzić do szaleństwa, ale życie bez sensu jest torturą niepokoju i próżnych pragnień, jest łodzią pragnącą morza i jednocześnie obawiającą się go.

 Czas to dziwna rzecz. Najbardziej przygniata tych, którzy mają go najmniej.

 Gdy już raz było się martwym, nic nie wydaje się straszne.

 Czas jest larwą wieczności.

 Ile szaleństwa i sadyzmu zniesie ten świat?

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać. Aby cieszyć się życiem, nie możemy stać w miejscu, musimy doznawać nowych wrażeń, przeżywać radości, smutki, poddawać się emocjom, a nie blokować je z obawy przed bólem.

 Znika jak cień, którego nigdy nie było.