Daję słowo,zatem ja już przeszło ...

 Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.

 Każdy ma się za inteligentnego, nawet ci ludzie, których uważam za głupich.

 Tak pracować, jakby się miało żyć wiecznie.Tak żyć, jakby trzeba było jutro umierać.

 [...] strach to bardzo równomierne i intensywne ćwiczenie.

 Najwykwintniejsze przyjemności są zawsze niespodziewane.

 Nikt nie może uciec od swego przeznaczenia.

 Doświadczenie to suma błędów które popełniliśmy.

 Człowiek, który żył po to, aby zjeść i spać, serio nie przeżył, a tylko vegetował. Życie to o wiele więcej – to powagi, ważne wybory, to łzy, ale przede wszystkim to uśmiech, uczucie wiecznej radości, które mamy głęboko w sercu.

 Bałam się pytać, bo wiem, że czasem jednym pytaniem można przeciąć nić porozumienia.

 Biedna ta moralność, która składa się tylko z zakazów.