Zapłatą prawego jest życie.

 Co u mnie? Jak zwykle, coś się sypie, koś się kłóci, ktoś się czepia, ktoś przychodzi. Ja zostaję.

 Kto by pomyślał, że dzieci gubią trzy rękawiczki dziennie, skoro mają tylko dwie ręce.

 Życie nie musi obfitować w wielkie wydarzenia. Codzienny obowiązek, prosty i niepozorny, wystarczy, aby je upiększyć i uszlachetnić.

 [...] autor nie wybiera tematów; to one wybierają jego.

 Jak niewiele potrzeba, aby z ratownika stać się ratowanym.

 Płyńcie albo pójdzcie na dno. Nikt nigdy nie wyświadczy wam żadnej przysługi.

 Człowiek musi się stać samotnym, albowiem dopiero wtedy spostrzeże, że nie jest sam, że nigdy nie był sam.

 Nieznośna polaryzacja. Obcość-bliskość nie do pogodzenia ze sobą.

 Gwardziści pojawili się na końcu korytarza. Szli ostrożnie, jak wypada ludziom, którzy niedawno spotkali Motyl.

 Życie jest jak rzeka, która płynie, niezależnie od tego, jak próbujemy ją zatrzymać. Każda chwila jest jedyna w swoim rodzaju i nigdy nie wróci, dlatego ważne jest, aby doceniać każdą sekundę