Życie to księga ponad wszystkie ...

 Zwykłym ludziom nigdy nie było dane przeżyć apokalipsy.

 Nawet nicość jest cząstką Czegoś.

 ''Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie. Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu. Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy. Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy. To boli, jakbym miał w głowie potłuczone szkło. Jestem zmęczony tym, że nie zawsze mogłem pomóc. Zmęczony ciemnością. Czuję głównie ból. Jest go za dużo. Gdybym mógł z tym skończyć, zrobiłbym to. Ale nie mogę.''

 Mój ojciec w chwili śmierci był spokojny; to ja szalałam.

 Zabijamy wrogów, bo inaczej oni zabiją nas.

 Bo ja umieram co noc, powiedział sobie w duchu.

 Wszelka niedorzeczność znajdzie swego mecenasa wśród filozofów.

 Postęp nie znosi przykazań.

 Ludzie już niczego nie oczekują, bo są zawalenia wszystkim sto razy za bardzo: sto razy za dużo informacji, sto razy za dużo obrazków, sto razy za dużo kolorów.

 Nie do króla należy decydowanie o tym, co się dzieje w głębi duszy.