Wszystko tak szybko przemija i ...

 Być może przeznaczenie nie istnieje, ale powinno istnieć.

 W chwili, w której umiera w nas dziecko, zaczyna się starość.

 To, kim naprawdę jesteś, nie zawsze odpowiada temu, im jesteś dla innych.

 Wszyscy ponosimy straty - i tym bardziej cenimy to, co mamy.

 Ludzi można, według mnie podzielić na „leniwych"
i „pracowitych”. „Leniwi” czekają na pomoc innych
a troskę o swoje zdrowie składają na barki lekarzy, bioterapeutów itp. „Pracowici” natomiast chcą pomóc sobie sami i poznać przyczyny swoich chorób;
nie zawsze jednak wiedzą jak to zrobić.

 Nasze błędy wracają do nas po latach jak bumerang.

 Wiary się nie traci - przestaje tylko niepostrzeżenie formować życie.

 Życie to seria spotkań z ludźmi. Z jednymi spotykasz się czasem, z innymi – raz na całe życie. Mimo to każde spotkanie jest jedną złotą kropką na drodze życia

 In this age when it is said of a man "he knows to live"it may be implied he is not very honestkiedy w dzisiejszych czasach mówi się o kimś,że "umie żyć", można z tego wnioskować,że nie jest zbyt uczciwy.

 Stawianie własnego zaślepienia wyżej od prawdy jest cechą umysłowości niewolników. Kiedy umysły nasze
są wolne, czujemy się zagubieni.
Do rozruszania naszej zamierającej żywotności potrzebujemy albo jakiejś mrzonki, albo czyjejś władzy, albo sankcji mędrców. Musimy zdać sobie sprawę, że póki bronimy się przed prawdą i szukamy jakichś hipnotycznych bodźców, póty nie jesteśmy zdolni rządzić się sami.