Wszystko tak szybko przemija i ...
Wszystko tak szybko przemija i nim się spostrzeżemy, dobiliśmy już do kresu życia.
Zawsze możemy być uprzejmi dla tych, co nas nie obchodzą.
Nie wolno więc nigdy kłamać, ani dla uniknięcia śmierci i mąk, ani dla zachowania sobie samemu lub innym życia, sławy lub majątku, ani dla ocalenia niewinnego, niesłusznie oskarżonego, ani nawet dla zapewnienia bliźniemu zbawienia. Lecz jakże wypada postąpić sobie w pewnych przykrych okolicznościach, kiedy się nas o coś pytają? Można nie powiedzieć prawdy, o którą się nas pytają, ale nie wolno jest jej zaprzeczać. Można też zwrócić uwagę pytającego na co innego. Nadto, wolno używać pewnych wyrażeń, które nie będąc literalnie prawdziwymi, nie są jednak kłamstwami ponieważ znaczenie ich łatwo pozwala odgadnąć zwyczaj mówienia.
Potęga człowieka przejawia się w przestrzeni, czas ujawnia jego bezsilność.
Życie jest bardzo kruche. Drobiazgi mają poważne konsekwencje.
Zapamiętałem go jako takie zachwycające, podobne do kwiatu nic.
Życie jest serią działań, które łączą się w nieskończoną taśmę doświadczeń. Każde jutro jest wynikiem tego, co zrobiliśmy dzisiaj. Spoglądajmy na nasze dzisiejsze czyny jako na kroki, które kształtują nasze jutro.
Najchętniej chciałoby się wszystko rzucić, położyć się w domu do łóżka i o niczym więcej nie słyszeć.
Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.
Pierwszy rzadko kiedy rozumie ostatniego.
Byłem ty, kim ty jesteś, ty będziesz tym, czy ja jestem.