Chciano za szczęściem rozpisać listy ...

 Życie to jest boks. Ważne nie to, jak mocno potrafisz uderzać, ale to, jak mocne uderzenia potrafisz przyjąć i nadal iść do przodu.

 Nadzieja jest czymś pośrodku między skrzydłami a spadochronem.

 Kiedy na końcu życia spojrzysz wstecz, zobaczysz, że bardziej od niepowodzeń bolały te momenty, kiedy nie spróbowałaś. Ból porażki jest przemijający, ból z niewykorzystanych szans trwa wiecznie.

 Stres w połączeniu z niekorzystnym oświetleniem każdego potrafi zmienić w wampira.

 Nie szukaj kłopotów, jeśli nie będziesz w stanie dać im rady.

 Życie to nie jest oczekiwanie, że burza minie... to nauczenie się jak tańczyć w deszczu.

 Życie z dnia na dzień może wydawać się fajne i romantyczne, kiedy ma się dwadzieścia lat, ale w wieku dwudziestu pięciu staje się nudne, trzydziestu przygnębiające, a czterdziestu wręcz groteskowe.

 Nie wiedząc, dokąd mamy żeglować, nigdy tam nie dotrzemy.

 Ale przecież tylko przegrani muszą być wyrozumiali...

 Zajrzyj w siebie! W twoim wnętrzu jest źródło, które nigdy nie wyschnie, jeśli potrafisz je odszukać.