Ciekawe, że z pokolenia na ...

 Nic tak nie uszlachetnia jak sentyment rodzinnej jedności.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Nie lekceważcie nigdy zjawisk, które wydają wam się niezwykłe. Zdarza się, że pozory mylą i że jest to fałszywy alarm, ale może też się zdarzyć, że będzie to odkrycie jakiejś ważnej prawdy.

 Gdyby marzenia były rybami, wszyscy byśmy zarzucali sieci.

 Życie? Ciężki kwadrans złożony z uroczych chwil.

 Mnóstwo ludzi istnieje, ale takich,
co naprawdę żyją, można wskazać palcem.

 Wszyscy ponosimy straty - i tym bardziej cenimy to, co mamy.

 Żyj tak, aby Twoim znajomym zrobiło się nudno, gdy umrzesz.

 Tak wiele razy, jeśli zawiodłem, wybacz mi!
Jestem coś warty
A ty, zacząłeś wątpić że jest git
Tak wiele razy, gdy na to patrzę brak mi słów
Takie czasy i tyle twarzy obok smutnych mnie.

 Życie to nie jest totalna pustka albo totalne wypełnienie, tylko ciągłe dążenie do równowagi pomiędzy poczuciem straty a zadowoleniem z spełnienia.