Ciekawe, że z pokolenia na ...

 Jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma.

 Czasami wszystko co musisz zrobić to zapomnieć o tym co czujesz i pamiętać o tym na co naprawdę zasługujesz.

 Ci którzy mają idee wciąż w gębie mają i zazwyczaj w pobliskim nosie.

 Cierpliwość jest gorzka, ale jej owoce są słodkie.

 Dopiero z wiekiem człowiek zaczyna rozumieć, że nie należy pukać do wszystkich zamkniętych drzwi i nie
należy wchodzić we wszystkie otwarte...

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Doświadczenie nie jest tym, co się przytrafia. To to, co robisz z tym, co ci się przytrafia.

 Porządek bowiem, jak się zdaje, chroni ludzi, nieład zaś zgubił już wielu.

 Co mi dał rozum? Wiedzę, jak bardzo rozum jest bezsilny.

 Nie sposób być ojcem lub matką, nie powodując niekiedy łez.