Panie Boże dopomóż, żebym znalazł ...

 Gdzie nie ma sędziów, potrzebni są chociaż świadkowie.

 Nie ma nic trudniejszego, niż pożegnania. To trochę jak śmierć.

 Jestem bardzo niedoskonałym człowiekiem.
Jestem niedoskonały i ciągle mi się coś nie udaje,
ale uczę się na błędach. Postanawiam nigdy
ponownie nie popełniać tych samych, a mimo
to nierzadko je popełniam. Dlaczego? To proste.
Dlatego że jestem głupi i niedoskonały. W takich
przypadkach trochę się do siebie zniechęcam i
postanawiam, że trzeci raz nie popełnię tego
samego błędu. Robię po trochę postępy. Co
prawda po trochu, ale postępy to zawsze postępy.

 Nie możesz chronić ludzi w ten sposób. Ludzie muszą dorosnąć. Muszą się wiele nauczyć. Człowiek nigdy się niczego
nie nauczy, jeśli nie podejmuje ryzyka.

 Dowcip to taka kombinacja pojęć, w których za pozorną niedorzecznością kryje się trafne spostrzeżenie.
To produkt intelektualnej fantazji, a nie błazenada.

 Nie honor od razu uwierzyć, ale jak się bardzo chce, to we wszystko się uwierzy.

 Pozostały mi marzenia - lśniąca,
lecz niewidoczna ozdoba nudnego życia.

 Kiedy się dzieli poduszkę, dzieli się też tajemnice.

 Nie trzeba pytać losu, dlaczego nam coś daje. Tylko szybko wziąć, żeby nie umknęło!

 Jaką przyjemnośc może przynieść życie komuś, kto nie potrafi ryzykować?