Trzeba jeść aby żyć, nie ...
Trzeba jeść aby żyć, nie zaś żyć, aby jeść.
Lalalalala! Jeśli nie będę słyszała, co on mówi, to ta rzecz się nie stanie.
Ludzie, tak jak oliwki w słońcu Montepuccio, są wieczni.
Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.
Poranki są najgorsze dla ludzi dotkniętych depresją.
Należy tak zorganizować życie, aby każda chwila była ważna.
Nie lubię jak ktoś kłamie. Jak nie dotrzymuje słowa, jak zawodzi. Nie lubię jak się zaczynam pozytywnie nastawiać po to, by za chwilę stwierdzić, że każda historia kończy się tak samo...
Czasami czuł, że on traktuje sprawy właściwie, a wszyscy pozostali zbyt lekceważąco.
Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.
- Dlaczego palisz tak cholernie szybko? - zapytałem.
Uśmiechnęła się, rozradowana jak dzieciak
w ranek Bożego Narodzenia i rzekła: - Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, aby umrzeć.
Wszystko w tym życiu można przebaczyć. Poza prawdą...