Największą umiejętnością życia - i ...
Największą umiejętnością życia - i najrzadszą - jest uznanie tego, kim jesteśmy, robienie tego, co umiemy, i tylko tego - i znalezienie w tym szczęścia.
Godzina umarłych, tak to nazywali. Tuż przed świtem. Wtedy umierają ludzie.
Zmartwienie, to nie trzeba mu drzwi otwierać, ono samo przez okno wejdzie.
Jak coś zmyślasz, to rób to chociaż z talentem.
Czasem można pobłądzić, kochać nieodpowiednią osobę, płakać nad drobnostkami, ale to jedynie zbliżyło nas do miejsca, w którym jesteśmy. Wszyscy popełniamy błędy, mamy rozterki i żale z przeszłości. Ale każdy z nas ma siłę by ukształtować nowe dni w swą przyszłość. Każda rzecz, która przytrafia nam się w życiu przygotowuje nas do tego, co ma jeszcze nadejść.
Nie ma ludzi niezastąpionych. Są ludzie wyjątkowi.
Życie to nie jest posiadanie i zdobywanie, ale być i stawać się. Istotą życia jest poszukiwanie szczęścia, w którym właśnie kryje się cel człowieka. To jest definicja szczęścia - szukanie i odkrywanie tego co najpiękniejsze w naszym życiu.
Poezja zawsze nam wróży, jeśli tylko jest w niejchoć szczypta prawdy o życiu i o człowieku.
Wie pan, bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma mocno za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami "Odchodzę!". Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.
Nie sposób zająć w głąb ludzkiego serca.
Życie to podróż, która jest znacznie bardziej interesująca niż cel. Kiedy zmieniasz sposób patrzenia na rzeczy, rzeczy, na które patrzysz, zmieniają się.