Największą umiejętnością życia - i ...

 Najpierw będą po mnie płakać, potem wspominać, a potem zapomną.

 Wnętrze mieszkania to jakby klucz do osobowości gospodarza.

 Życie to nie oczekiwanie, aż burza minie… To nauczenie się, jak tańczyć w deszczu.

 Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą. Grzeczność wszystkim należy, lecz każdemu inna.

 Tkwił we mnie jakiś zarodek perfidnych i pochopnych gestów, które wykonywałam pomimo poskromionych już, ładnie ułożonych loków.

 Bo wierzę, że czasami musi nas spotkać dużo zła, żeby mogło nas spotkać dużo dobra. Grunt to umieć przetrwać to pierwsze i - choćby cholernie bolało - zaczekać, aż przyjdzie to drugie. (Krzysztof Śnioch)

 Ale jest chory, gnije od środka.

 Czasami żałuję, że nie potrafię się porządnie wkurwić. Już zapomniałem, jak to jest.

 Filozofia zawsze grzebie własnych grabarzy.

 Są rzeczy, których ludzie chodzący
po świecie na dwu zdrowych stopach
po prostu nie rozumieją. Sądzą, że
patrzy się oczami. Sądzą, że dystans
pokonuje się za pomocą kroków.