Ludzie zabijają czas, żeby czas ...
Ludzie zabijają czas, żeby czas ich nie zabił.
Wiem, że nawet tego nie wiem iż nic nie wiem.
Otwieram oczy i jest tak, jakbym je zamykał.
Nie warto się zanadto przejmować tym, co myślą inni ludzie. Co roku żyjemy coraz bliżej, coraz bardziej po to, aby prawdziwie żyć, a nie aby sprostać oczekiwaniom innych. Co roku jesteśmy coraz bardziej sobą. I to jest prawda.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać naprzód.
Prawa ustanawiają ludzie, nie bogowie. Prawa można zmieniać.
Nie dość zapewnić komuś zbawienie; trzeba mu jeszcze dać środki do życia.
Wielki strach cofa nas do zachowań z dzieciństwa.
Jestem zmęczony, szefie. Zmęczony
wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu.
Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela,
żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy.
Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie.
Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i
słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak, jakbym
miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas.
Nie mogę ci obiecać, że nigdy nie będę ranny, ale mogę przyrzec, iż zrobię wszystko, co w mojej mocy, by wrócić do ciebie każdego dnia.
Nie można być niewolnikiem strachu.