Młodości! ty nad poziomy wylatuj.

 Z biurokracją rzadko kto wygrywa.

 Nawet produkt czyjejś wyobraźni może mieć swoją dumę.

 Jeśli ktoś nie reaguje na twoje uczucia, odpuszczaj. Nie proś, nie pytaj, nie walcz. Tak często nie dostrzegamy tego, że powinniśmy iść dalej. 

 Potrzeba dwóch lat, aby nauczyć się mówić; pięćdziesięciu, aby nauczyć się milczeć.

 Gdy założymy klapki na oczy, żeby kogoś nie widzieć, na sto procent się potkniemy.

 Duma oznacza pewność siebie tak głęboką, że nie przeraża cię cudza odmienność.

 Wolność może polegać jedynie na tym, aby móc czynić to, czego się powinno chcieć, a nie być zmuszonym czynić tego, czego się nie powinno chcieć.

 Jeśli coś sprawia zbyt dobre wrażenie, prawdopodobnie wcale takie nie jest.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Brawo. Nieźle sobie można takim podjeść.