Młodości! ty nad poziomy wylatuj.

 Nasze życie jest takim, jakim uczyniły je nasze myśli.

 Od słowa do słowa idzie człowiek czasem całe życie.

 Ludzie nie chcieli naszej mądrości, więc dostaną nasz gniew. To kara za pychę.

 Najważniejsze, czego potrzeba do życia, to odwaga. Odwaga, by zaakceptować to, czego nie można zmienić, odwaga, by zmienić to, co można, i mądrość, by odróżnić jedno od drugiego.

 Życie poczęte w łonie matki nie jest jej częścią, lecz nowym życiem ludzkim - innym, choć okresowo połączonym z życiem matki.

 Cóż bowiem cenniejszego nad życie? To jedyne, co do nas należy.

 Młodzi ludzie sądzą, że pieniądze to wszystko, a gdy są starsi, to wiedzą o tym.

 Czas to bogactwo, którego nie można zaoszczędzić: trzeba je wydawać.

 Społeczeństwo działa na zasadzie zasobów odnawialnych: pokolenia giną, lecz ludzie są wiecznie młodzi. Na starość się umiera, ale na śmierć się nie kończy, bo śmierć jest początkiem nowego pokolenia.

 Ten, kto znalazł, śpi z otwartymi oczami.