Nie pytaj, co daje ci ...

 Życie to nie jest poszukiwanie siebie. To poszukiwanie osób, które możemy stworzyć siebie na nowo.

 Pierwszy krok wędrówki jest zawsze najdłuższy.

 Lepiej wspominać życie z okrzykiem "nie wierzę, że to zrobiłem”. Niż ze smutnym westchnieniem "szkoda, że się nie odważyłem".

 Jego głos daje poczucie bezpieczeństwa wreszcie czuje się zakotwiczona w teraźniejszości.

 Niektórych łatwiej jest kochać, gdy nie trzeba się z nimi zadawać.

 Dzielenie się opowieściami o tych, co odeszli, pozwala nam zatrzymać ich przy sobie.

 Każdy boi się porażki.

 Mam wrażenie, że poranki klaszczą. Żeby mnie obudzić.

 Lepiej, jak się będziesz bronić, niż żebyś miała dać się pokroić jak tort.

 W życiu trzeba się do wszystkiego przyzwyczaić, nawet do wieczności.