Czas nie próżnuje.

 Zerwę tę suknię z ciebie zębami. - Wiedziałam, że ci się spodoba.

 Czy dostałaś kiedyś
wszystko, czego pragnęłaś? I wtedy zrozumiałaś, że nie o to ci chodziło?

 Ty nie potrzebujesz wcale mnie. Potrzebujesz kogoś, kto będzie Cię nieustannie głaskał słowami, kto otuli Cię puchową kołdrą i przykryje szklanym kloszem. A ja nie umiem nie ranić, ja wydrapuję oczy słowami, rozrywam duszę milczeniem i kocham, kocham tak mocno, że wszelkie szklane klosze przy mnie pękają.

 Żądacie, żeby dziś umierali ludzie po to, aby żyć mogli ci, którzy się jeszcze nie narodzili?

 Nie otrzymujemy krótkiego życia; lecz je takim czynimy. Nie brakuje nam czasu, lecz trwonimy go.

 Potrzeba żeglować, nie potrzeba żyć!

 W najgorszym najgorsze jest czekanie na najgorsze.

 To na pustkowiu ujawnia się głód religii.

 To moja obsesja. (...) A człowiek powinien płacić za swoje obsesje.

 Kłamstwo jest jedyną ucieczką słabych.