Czas nie próżnuje.

 (...) w chwili słabości niektórzy wolą stać się wierzący niż silni.

 Przez życie trzeba przejść z godnym przymrużeniem oka, dając tym samym świadectwo nieznanemu stwórcy,
że poznaliśmy się na kapitalnym żarcie,
jaki uczynił, powołując nas na ten świat.

 Tak naprawdę jest tylko jedno życie, które żyjemy cały czas, pomimo że dajemy mu wiele różnych nazw.

 Wszystkie wspomnienia z czasem się rozpływają, a te dobre są najmniej trwałe.

 Jesteśmy pielgrzymami a nie osadnikami.

 Noc ma swoje prawa i tylko ten, kto musi, pracuje, inni zaś, śpią.

 Nie ma wolności dla człowieka, jak długo nie pokonał on strachu przed śmiercią.

 Śmieszność hańbi bardziej niż hańba.

 Nadchodzi czas by służyć cudzym ustom.

 Musi być ktoś, kogo nie znam, ale kto zawładnął Mną, moim życiem, śmiercią, tą kartką.