Przyszliśmy na świat aby współżyć,a ...
Przyszliśmy na świat aby współżyć,a więc przyszliśmy na świat,aby się sobie wzajemnie podobać.
Sny są prawdziwe, dopóki trwają, a czyż my nie żyjemy w snach?
Skoro i tak skaczę w piekle, to mogę po drodze zaszaleć
Mowa madziarska nie była ludzka. Była ogniem, siarką i papryką.
Starość jest cierpliwa, uważna. Czasem widzi więcej niż zapalczywa, rzutka młodość.
Tylko ten, kto potrafi nad sobą panować, uczy się szacunku wobec samego siebie.
Bo co ci po duszy, jak nie będziesz miał ziemi.
Rzeczywistość jest wszystkim, co nie znika, kiedy przestajemy w to wierzyć.
Człowiek, który popełnia błąd i nie koryguje go, popełnia drugi, jeszcze większy. Czy zatem nie jest szalonym, uważać, że można prowadzić takie samo życie i oczekiwać różnych wyników?
Wykształcenie to przede wszystkim ciągły dialog z pamięcią.
Często uśmiech na zewnątrz
maskuje ogromny ból i cierpienie wewnątrz.