Życie jest samo największą baśnią.

 Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.

 Życie jest jak rzeka, nigdy nie wiadomo, co nas spotka za kolejnym zakrętem, czy to będą spokojne wody, czy bystre prądy. Trzeba umieć płynąć z prądem a jednocześnie stawiać czoła wyzwaniom. Jedno jest pewne - rzeka nigdy nie płynie wstecz.

 W życiu poznajesz ludzi. O niektórych nigdy więcej nie pomyślisz. U innych, zastanawiasz się co u nich słychać. U jeszcze innych - zastanawiasz się czy kiedykolwiek myślą o tobie. Są też tacy, o których nie chcesz nigdy więcej pomyśleć. Ale to robisz.

 Człowiek nie pragnie na ziemi wiele. Chciałby tylko, aby to niewiele było dobre i nie dało na siebie zbyt długo czekać.

 Ich cienie, jedne roztomiłe, inne nienawistne, trwają nienaruszone w mej pamięci, razem z tamtą srogą niebezpieczna i frasującą epoką.

 Czasem dzwony kołyszą dzwonnikiem.

 Dźwignąłem pomnik swój, nie trudem rąk ciosany,Wydepcą ścieżki doń miliony ludzkich stóp.

 Doświadczenie - nazwa jaką nadajemy naszym błędom.

 Futro jest cmentarzem. Kobieta nie powinna nosić na sobie cmentarza.

 Pierwsza strona Księgi Życia jest biała, a ostatnia czarna. Kolory innych stron malujesz ty.