Życie jest samo największą baśnią.

 (...) zawsze lepiej żyć z szaleńcem, którego znasz i wiesz, czego się po nim spodziewać, niż z szaleńcem, który dopiero przestąpił próg domu wariatów.

 Dla człowieka, który spełnił swoje naturalne obowiązki, śmierć jest tak naturalna i mile widziana jak sen.

 Starość nie jest niczym innym, jak tylko powtórzeniem wieku dziecięcego.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Czymże jest życie, jeśli nie szeregiem natchnionych szaleństw? Trzeba tylko umieć je popełniać!
A pierwszy warunek: nie pomijać
żadnej sposobności, bo nie
zdarzają się co dzień.

 Choć przyszłość zawsze pozostaje niepewna, żyjemy w nieustannym przekonaniu, że jutro przyjdzie. I to jest mocna idea, żyć z wiarą, że nawet po burzy pojawi się tęcza. Właśnie to czyni nas ludźmi.

 Ludzie w pewnych dziedzinach to banda skończonych śmieci.

 Odnieść sukces wcale nie jest trudniej niż ponieść porażkę.

 Łatwiej prosić
o wybaczenie niż o pozwolenie.

 Teologia jest odkrywaniem horyzontów nadziei.