Ten tylko ani jednego dnia ...

 Ale przecież tylko przegrani muszą być wyrozumiali...

 Często wybaczamy tym, którzy nas nudzą, lecz nie wybaczamy tym, których my nudzimy.

 Za ołtarze i ogniska domowe walczyć.

 (...) w chwili słabości niektórzy wolą stać się wierzący niż silni.

 To. co istotne w człowieku, uwidacznia się dopiero w chwili, kiedy musimy uznać go za straconego dla siebie, w chwili, gdy ów człowiek już się z nami żegna. Naraz można go we wszystkim, co w nim jest wyłącznym przygotowaniem na ostateczną śmierć, rozpoznać jego prawdę.

 I tak, to jest dziwne uczucie, kiedy przestajesz żyć dla siebie. Ale wydaje mi się, że prawdziwe życie zaczyna się dopiero wtedy, kiedy zaczynamy żyć dla innych.

 O nic więcej wszak nie prosił – tylko o pracę.

 Pozwól odejść ze swojego życia tym, którzy nie doceniają ile dla nich robisz.

 Wytyczony cel ułatwia marsz.

 Są tacy, co potrafią, a są tacy, co nie potrafią. I tym cała rzecz.