Starość jest smutna nie dlatego, ...
Starość jest smutna nie dlatego, że się skończyły przyjemności, lecz nadzieje.
Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.
Bo kto ma, temu będzie dodane, i nadmiar mieć będzie,kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma.
Człowiek zawsze stara się dopasować rzeczywistość
do wzorca, który zna i w którym wie, jak się poruszać.
Życie jest jak teatr, tylko nie mamy próby generalnej. Dlatego śpiewaj, radosnie tańcz, śmiej się i żyj pełną pęką każdą minutę swojego życia, zanim zasłona opadnie i spektakl się skończy bez bisu.
Niektórzy mówią, że nad losem nie da się zapanować, że przeznaczenia nic nie zmieni. Ale ja wiem swoje. Los jest częścią naszego życia. Trzeba tylko trochę odwagi, by to zrozumieć.
Jestem niezawodny jak wieczne potępienie.
Życia przeciekają przez siebie, przeszłość rości sobie prawa do teraźniejszości.
To wymaga odwagi by się rozwijać i stać się tym, kim naprawdę jesteś.
Wypijmy za nasze trumny, zrobione ze stuletniego dębu, który posadzą nasze dzieci!
(…) człowiekowi bez honoru nie może pęknąć serce.