Śmierć przychodzi tylko raz, ale ...

 Ludzkie oczy z miast gwarnych i lepianek polnychPłyną ku rzęsom jasnej gwiazdy uroczyście;Wiatr, skrzydła rozpostarłszy, po stawach okolnychŚlizga się, z boku na bok chyląc powłóczyście.

 Prawda jest tak, że każdy z nas jest pozostawiony sam sobie i bezradny...
Więc zdarzają się jakieś katastrofy nieszczęścia i tragedie. Żyjemy w świecie szarpanym gwałtownymi wichrami,
pełnym atakujących pasożytów.

 Moja ręka się nie podniesie. Mogę wam pokazać szramy na mojej duszy.

 Każdy człowiek na tej ziemi ma jakiś dar. U jednych objawia się on w sposób naturalny, inni muszą pracować, by go odnaleźć.

 Różnice mogą irytować i budzić sprzeciw, ale nie muszą prowadzić do podziałów.

 Człowiek narodził się, by zdradzać swój los.

 Gorycz zawsze krzyczy głośniej niż satysfakcja z nagrody.

 Myślałem wówczas, że moja pieśń dopiero się zaczyna, a ona dobiegała już końca.

 " -Jeżeli go nie przywiążesz, to pójdzie gdziekolwiek i zginie.
-A gdzież on ma iść?
-Gdziekolwiek prosto przez siebie.
-Idąc prosto przed siebie nie można zajść daleko"

 Przypadek to tylko ogniwo w łańcuchu konieczności.