Odbiorą nam chleb od ust, ...

 Życie ludzkie ubiega między wspomnieniem a nadzieją.

 Czasem musisz wejść bardzo wysoko, żeby się przekonać, jak małym jesteś.

 Nie ze mną, Wills. Nie pozwolę Ci upaść.

 Przestań pozwalać, by ludzie robiący dla Ciebie tak mało, mieli tak duży wpływ na Twoje myśli, uczucia i emocje.

 Tu się nie mówi: tato, nie umieraj! Tu się umiera.

 By móc czynić dobro, trzeba najpierw zaakceptować czynienie zła.

 Zazdrość widać równie wyraźnie jak zaćmienie słońca.

 Jak jej posłuchasz, Prosiaczku, to ją usłyszysz.

 Nie sztukujcie życia letargiem.

 Czas zawsze zrehabilituje porządnego człowieka.