Jestem tym, co pojąć zdołam. ...
Jestem tym, co pojąć zdołam. Im więcej ludzi poznaję w ich życiu, tym bardziej dopełnia się moje własne życie.
Polne kwiaty zbijały kapitał na krótkim lecie...
Pozostaniemy młodymi, dokąd będziemy mogliuczyć się nowych przyzwyczajeń i znosić przeciwności.
Jestem życiem. Ja i życie to jedno. Jak więc mogę stracić życie? Jak mogę stracić coś, czym Jestem? To niemożliwe.
Ciało stanowi granicę wzbraniającą nam zajrzeć do wnętrza drugiego i dotknąć go. Ale z drugiej strony, ciało jest także pomostem. Dzięki ciału spotykamy się i komunikujemy się wzajemnie we wspólnej materii stworzenia.
Może to tylko znak, że w istocie rzeczy nie są takie, jakimi się wydają?
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Wszystkie wspomnienia z czasem się rozpływają, a te dobre są najmniej trwałe.
Ale gdyby zaczęła wrzeszczeć, jak zdołałaby przestać?
Nie trzeba dowodów. Nikomu nie każemy nam wierzyć.
Potwory mają imiona , ale jeśli o nich pomyślisz, usłyszą cię.