Choć życie nasze splunięcia niewarte,Evviva ...
Choć życie nasze splunięcia niewarte,Evviva l`arte!
Dobro rodzi się wtedy, gdy człowiek zapomina o sobie.
Kto nie myśli o swym ciele, ten tym łacniej pada jego ofiarą.
Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę – póki żyje.
Mogła brnąć dalej w to nieciekawe z nim życie, albo z niego wyjść...
Chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybrał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada.
Kiedy kręci się koło fortuny, loteria wyrzuca już to nagrodę, już to pusty los.
Nikomu z nas życie, zdaje się, bardzo łatwo nie idzie, ale cóż robić, trzeba mieć odwagę i głównie wiarę w siebie, w to, że się jest do czegoś zdolnym i że do tego czegoś dojść potrzeba. A czasem wszystko się pokieruje dobrze, wtedy kiedy najmniej się człowiek spodziewa.
Ludzie przychodzą, ludzie odchodzą. Wiemy o tym, ale za każdym razem, gdy się to zdarza, jesteśmy zaskoczeni. To jedyna rzecz w naszej egzystencji, której możemy być pewni, ale często łamie nam serce.
Jedynym sposobem na odnalezienie spokoju jest pozwolenie przeszłości na bycie przeszłością.
Marne jest życie ludzi, którzy kłamstwo stawiają wyżej od prawdy.