I w ciężkiej chorobie tkwi ...

 Gdy człowiek nie ceni czegoś bardziej od życia, to życie to niewiele jest warte.

 Świat jest pokręcony i przez
to powstaje trójwymiarowa głębia. Jak ktoś chce mieć wszystko proste, powinien żyć
w świecie opartym na ekierce.

 Chociaż tyle mogę zrobić, mówić za tych, którzy nie mogą mówić za siebie.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

 Pozory nic nie znaczą. Liczy się to, co we wnętrzu. Magia zawarta w samej istocie rzeczy.

 Nie chodzi o to, żeby ludzie musieli być tacy sami. Chodzi o to, żeby mogli być różni.

 Dom wypełnił się grozą, która żeby mieć więcej miejsca, rozsadzała ściany.

 Każdy z nas żyje w swoim własnym świecie.

 Życie wspólnotowe może kwitnąć tylko wtedy,gdy istnieje dla celu znajdującego się poza nim.

 Niepokoi nas nie to, co nam się przydarza, lecz nasze myśli o tym, co sie przydarza.