Być kompozytorem i nie być ...
Być kompozytorem i nie być muzykiem to tragedia.Oznacza, że jest się geniuszem bez talentu.
Ciche pozwolenie w obliczu tyrani jest nie lepsze niż zgodzenie się wprost.
Informatycy w ogóle mają to do siebie, że strasznie nie lubią być od czegoś uzależnieni.
Życie to księga ponad wszystkie księgi.Nie odczyta jej każdy, kto chce.
Obietnica to nie tylko słowa.To gesty, spojrzenia, przyzwolenie na bliskość.
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.
W życia wędrówce, na połowie czasu.
Nie ma nic dziwniejszego i bardziej szalonego jak samo życie, a sztuka pisarska potrafi jedynie uchwycić
jego odbicie w zmętniałym,
matowym zwierciadle.
Tak naprawdę jest tylko jedno życie, które żyjemy cały czas, pomimo że dajemy mu wiele różnych nazw.
Życie to nie jest coś, co nam jest dane raz na zawsze. To jest coś, co nam jest dane na jeden dzień. Każdego dnia raz jeszcze.
Nic nie stresuje, bardziej niż ludzie. Nic nie relaksuje, bardziej niż natura. Samotność czasami jest koniecznością, by odpocząć, od zbyt wielu słów.