Wszystko umiera, tylko pamięć dobrych ...
Wszystko umiera, tylko pamięć dobrych uczynków nie ginie.
Rozrywek nigdy za wiele, a spokojne życie odbiera mi inwencję i dobry humor.
To nie publiczność podąża za nami, tylko my podążamy nieświadomie za publicznością.
Zazwyczaj spełnianie obowiązków odpędza strach.
Świadomość, że
cuda się zdarzają, wielu
ludziom daje siłę do życia.
Wszystko powinniśmy robić tak, jakbyśmy robili to po raz pierwszy.
Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.
Biedna ta moralność, która składa się tylko z zakazów.
Czuł się sobą i innym być nie chciał. Pragnął teraz tylko stać się lepszym niż dotychczas.
Kto żyje bez szaleństwa mniej jest rozsądny niż mniema.
Miałaś taki wpływ na to, co się działo, jak liść, który spada z drzewa.