Czas jest wszystkim.

 Kiedy staram się świadomie zapamiętać jakąś chwilę, nigdy się to nie udaje.

 Historia jest świadkiem czasów, światłem prawdy, życiem pamięci, nauczycielką życia.

 Człowiek we własnym życiu gra zaledwie mały epizod.

 Często się kłamie z przyzwyczajenia, z potrzeby, z dobrego serca, z dobrego wychowania... czasem dla... przyjemności.

 Życie to nie jest czekanie na to, aż burza minie. To nauka, jak tańczyć w deszczu.

 Człowiek bierze do ręki rozdane karty, ogląda je, nie dostanie nowych. Może jedynie grać najlepiej, jak umie, tymi, które mu przypadły. I marzyć o tych, które mogły się trafić.

 Temu, kto wyjeżdża, jest lżej, niż temu, kto zostaje.

 Nie ma ludzi niezastąpionych. Są ludzie wyjątkowi.

 A życie — życie zgarniają pod siebie
inni. I nie chcą z niego nic użyczyć.

 Życie to sztuka, w której, ucząc się na błędach, nie dajemy się zwieść tym, co znamy, ale poznajemy to, co przekracza naszą wyobraźnię. Nie bójmy się żyć pełnia życia - nie znamy dnia ani godziny.