We live in the age ...
We live in the age in which people are so industriousthat they become absolutely stupidżyjemy w czasach, w których ludzie są tak zapracowani,że głupieją zupełnie.
Wszystkie bitwy naszego życia czegoś
nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.
Nikt z nas nie opuści tego świata żywy, więc, proszę, przestań się obciążać zbyt wieloma myślami i zakazami. Jedz pyszne jedzenie. Biegaj w słońcu. Skacz do morza. Mów prawdę, która kryje się w twoim sercu. Pozwól sobie być głupi. Bądź przyjacielski. Bądź zabawny. Nie ma czasu na nic innego!
Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka.
Taka chwila, kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się
w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia Cię
to przerażające poczucie bezsilności, które zżera Cię
od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.
Podobno ludzie, którzy wciąż mówią, nie mają o czym milczeć.
To jedna z uniwersalnych prawd:
cokolwiek by się działo, życie toczy się dalej.
Czasem więcej dobrego może zrobić jeden serdeczny uśmiech, dobre, życzliwe słowo, aniżeli bogaty dar pochmurnego dawcy.
Człowiek musi wybierać i nie wolno mu się godzić na swój los.
Ale zawsze miałam poczucie, że zawadzam.
Każdą pracę wykonuj, jakby miała ona być ostatnią w życiu.
Człowiek żyje dla swojej przyszłości.