O ileż szczęśliwiej żyliby niektórzy, ...

 Patrzyłem na nie, a na mnie patrzyła śmierć.

 [...] gdy nauczyłem się wspominać, nie nudziłem się już wcale.

 Obudziłam się i pomyślałam,że jestem w niebie.

 Życie uczy nas, że możemy być szczęśiiwi tylko za cenę pewnej ignorancji.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Każdy jest tłumem złożonym z własnych sobowtórów.

 Gdyby bogaci nie zapraszali znów bogatych tylko biednych, to wszyscy mieliby co jeść.

 Z jakiegoś nieznanego powodu los obdarza nas tym, czego wcale od życia nie pragniemy.

 Są takie drogi, które należy
pokonać w ciszy i samotności.

 Niepowodzenia nie zmieniaj w złość i depresje ale przekształć w motywacje i chęć doskonalenia siebie.