Czasem dzwony kołyszą dzwonnikiem.

 Już myślałam, że cie nie znajdę. A okazało się, że dzieli nas tylko swa pociągi i prom.

 Kładła się na boku i wtulała w Jacka jak perła w muszlę.

 Ile osób może jednak powiedzieć, że są bezgranicznie szczęśliwe, że mają choćby jedną ludzką istotę, której mogą całkowicie zaufać?

 Żadne z nas już nie pamięta,
Jak beztrosko biegły dni,
Wiele nam nie było trzeba,
Ja i Ty i długo nic.

 Doszedłem do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani. (Tarryn Fisher, Mimo naszych kłamstw)

 Life is a tragedy for those who feeland a comedy for those who thinkżycie jest tragedią dla tych, co czują,a komedią dla tych, co myślą.

 Carrie doznała tego znajomego uczucia rozczarowania i zranienia.

 Wszyscy w jakiś sposób ponosimy karę za życie, które wybraliśmy.

 Teraz natomiast wiedziała,
że tragedią będzie żyć dalej i
znosić te długie lata samotności.

 Długie życie jest lepsze niż waleczna śmierć.