Wieczność? Jednostka czasu.

 Człowiek mądry broni swojej słuszności spokojnie i bez gniewu. Gdy głupiec ma słuszność, broni jej z wrzaskiem, gdy jej nie ma - sypie obelgami.

  Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić mu swój czas, podać dłoń i pomóc zrozumieć istotę jego błędów.

 Większość woli umrzeć niż pomyśleć.

 Im akurat dość łatwo przychodziło być komunistami, biedy nie klepali.

 Tajemnice trzeba rozwiązywać, zobaczywszy, co jest w środku.

 Kto oddał życie za innych, ten jest święty.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Przeznaczenie walczy o przywrócenie kształtu, jaki miało posiadać.

 Teraźniejszość, choć jest owocem przeszłości, a nosi w sobie przyszłość, jest jednak zawsze w wieczności - zawsze w wieczności, jako punkt przecięcia się czasu i ponadczasowości wiary i przy całkowitej wolności zarówno w stosunku do przeszłości jak i do przyszłości.

 Trzeba żyć i cieszyć się, i płakać, i przeklinać, i diabli jeszcze wiedzą, co robić, ale nie wolno wspominać.