Niełatwo jest żyć po śmierci. ...
Niełatwo jest żyć po śmierci. Czasem trzeba na to stracić całe życie.
Udostępnij:
Inspiracje:
Życie nasze byłoby piękne,gdybyśmy dostrzegli to, co niweczy nasze dobro.Najbardziej zaś dobro niweczy przesąd,że może je nam dać przemoc.
Czasami nasze życie przechodzi przez ciemne tunele, ale to nie znaczy, że nie idziemy do przodu. Miłość, strach, złość, zazdrość i negatywność to tylko emocje, które nas kształtują, lecz to my decydujemy, które z nich przyjęlibyśmy.
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.
Zbyt stary jestem, by tylko się bawić,zbyt młody jeszcze, by nie pragnąć niczego.
Pierwszym objawem starzenia się jest miłość do życia.
Niezdrowa dusza wymaga zdrowego ciała.
Niestety żyjemy tak, jakbyśmy pisali coś na
brudno. Pisarz może poprawić tekst, jeśli mu
się nie udał, albo go wyrzucić na śmietnik.
W życiu to niemożliwe, co się przeżyło, nie
da się już naprawić ani oczyścić, ani wyrzucić.
Po co robić widowiskowe sztuki? Większa część magii dzieje się w głowie.
Alkohol konserwuje wszystko, z wyjątkiem: tajemnic i honoru.
Życie to rzecz nieskończona. Nie ma zakończenia, tak naprawdę. Proces twórczy jest procesem odkrywania, procesem ciągłym ujawniania samego siebie. Ciemnością jest nieznane, bo nie poznaliśmy całego siebie.