Żyć jest bardzo niezdrowo.Kto żyje ...

 Była dumna z samej siebie, że w końcu zdobyła się na odwagę, by pożegnać się z życiem.

 Sny są prawdziwe, dopóki trwają, a czyż my nie żyjemy w snach?

 „Są ludzie, w których obecności czujemy się dobrze, i tacy, z którymi nam nie po drodze. Z wiekiem i nabytym doświadczeniem zrozumiałam, że nie ze wszystkimi muszę się przyjaźnić, ba, ja nie wszystkich muszę lubić i zapraszać na wino. Są przyjaźnie nierozerwalne, powierzchowne znajomości, jest koleżeństwo. Na niektóre znajomości szkoda tracić cennego czasu. Lubię spotkania z ludźmi, przy których mogę być sobą.”

 Na każdy garnek znajdzie się pokrywka.

 Dopiero w nieszczęściu poznajemy naprawdę samego siebie.

 Nie zakłócałem spokoju. Zakłócałem wojnę.

 By uchronić się przed jakąś instytucją, nie ma to jak stanąć na jej czele.

 Ich sarkazm raniłby mnie, a moje zalęknienie nie pozwalałoby mi się bronić.

 Nic nie starzeje się tak prędko jak szczęście.

 Nawet gdy nie było go przy mnie,rozświetlał mrok.