Umierać musi, co ma żyć.

 Ocalili mnie od śmierci, ale nikt nie ocalił mnie od tego, co potem.

 O najlepszym towarzystwie mówi się, że rozmowa w nim poucza, a milczenie kształci.

 Wszyscy wyglądają i zachowują się podobnie, coraz bardziej i bardziej.

 Dzieci często poznają smak samotności właśnie w szpitalu. Potem, kiedy dorastają, zapominają o swoich przyjaciołach i wrogach, urodzinach i wakacjach, ale szpitalne doznania zapamiętują na zawsze.

 Zapadał już zmrok, więc dowódca pułku wręczył mi amerykańską latarkę.

 ...jak się już było na Księżycu, to gdzie jeszcze można pójść?

 Dni, których się nie zapisało, są jak niebyłe.

 Lepiej chyba pójść choćby kawałek dobrą drogą, niż zajść daleko, lecz źle.

 ...to nie były słowa honoru ani przysięgi, dlatego były pewne.

 Zawsze spodziewaj się najgorszego, a nie spotka cię rozczarowanie.