Nikt nie wie, ile ma ...
Nikt nie wie, ile ma jeszcze czasu:inaczej albo by się spieszył, albo zaniechał.
By móc czynić dobro, trzeba najpierw zaakceptować czynienie zła.
Życie to nie tylko dech w twojej piersi, ale także ruch, który nim kieruje; to nie tylko pleszczące w takt dźwięki serca, ale także dusza, która tętni w nich.
Smutny to dzień ,gdy rodziny rozpadają się przez politykę.
Nie patrzy się na drzewo, na które nie da się rady wejść.
O tym o czym nie można mówić, trzeba milczeć - wszyscy nosimy ze sobą swoje Wolfsegg i mamy ochotę wymazać je
dla własnego ocalenia, wymazać poprzez zapisanie i zgładzenie.
Słuchamy praw i cenimy je - jeśli są poparte bagnetami.
Dobro rodzi się wtedy, gdy człowiek zapomina o sobie.
Bo dla Anatolija pieniądze są celem życia. I śmierci też, można powiedzieć.
Jej oczy, jedno jak woda, drugie jak niebo, są bez wyrazu, niczym kolorowe szkiełka.
Często boimy się wyznać prawdę, bo boimy się odrzucenia...