Życie zaczyna się po czterdziestce.
Życie zaczyna się po czterdziestce.
Życie nie jest problemem do rozwiązania, lecz rzeczywistością do doświadczenia. Oznacza to, że każda chwila, którą przeżywamy, jest niepowtarzalna i wartościowa. Nie wolno nam marnować czasu na szukanie ideałów, które nie istnieją.
Dzień wolny ma zbawienny wpływ na duszę.
Brak wiedzy o przeszłości czyni nas bezradnymi wobec teraźniejszości.
Ludzie z przypadku uczynili mamidło, którym usprawiedliwiają swą własną głupotę.
Więcej warta jest honorowa śmierć niż bezwstydne życie.
Każdy ma swoje miejsce, tylko że to miejsce wyznaczamy my!
Nie uznaję sztucznych ograniczeń - że powinniśmy, nie powinniśmy, wolno, nie wolno. Każdy jest oddzielną jednostką i mamy prawo robić to, co kochamy i w co wierzymy.
Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.
Dobry uczynek czasem jest lepszy niż niski kredyt.
Życie jest za krótkie, żeby tracić je
na dyskusje o życiu. Lepiej je przeżyć.