Życie zaczyna się po czterdziestce.

 Nikt nie może cofnąć się w czasie i dopisać
nowego początku, ale każdy dzień jest szansą
na dopisanie nowego zakończenia.

 Światło rozkwita najjaśniej w najciemniejszych miejscach.

 Dopóki ludzie istnieć będą, będą i błędy.

 Jestem zmęczony, szefie. Zmęczony
wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu.
Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela,
żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy.
Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie.
Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i
słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak, jakbym
miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas.

 Jest to złota zasada w życiu: wymagać mało od świata, a dużo od siebie.

 Koncentruj się na możliwościach, a nie na ograniczeniach.

 Nie myl nigdy wykształcenia z wychowaniem. Żadna uczelnia nie nauczy Cię szacunku do innych i kultury osobistej. To się wynosi z domu.

 Tańcz tak, jakby nikt na ciebie nie patrzył.

 Nie ma się czego wstydzić, matko. Przecież każdy z nas ma tyłek.

 Między wnętrzem i zewnętrzem nie ma łączności. Szklane fasady odsyłają otoczeniu jego własny obraz. Są bardziej nieprzekraczalne niż jakikolwiek mur
z kamienia. Wszystko komunikuje,
ale spojrzenia nigdy się nie spotkają.