Lękliwego śmierć bardziej goni.

 Bo wdzięczność z wdzięczności
zawsze się rodzi.

 Młodości! ty nad poziomy wylatuj.

 Życie to jest coś! (...) Życie trzeba gonić i łapać za chwost.

 Czas to pieniądz, a pieniądz to więcej niż czas.

 Gdybyż można opancerzyć się na upokorzenia!

 Chory jest jak miasto otwarte po kapitulacji. Nowe życie wejdzie w niego różnymi drogami, wchłaniać je będzie całym ciałem, wszystkimi porami skóry.

 A ty napisz podanie do muzeum osobliwości,żeby przyjęli na manekina.

 Życie jest tylko chwilą, krótkim oddechem między narodzinami a śmiercią. Niezliczone razy powtarzamy, że każdy dzień jest cenny, ale zapominamy o tym, co najważniejsze - cieszyć się nim.

 Wszystko, co mówiła, brzmiało jak tekst wydobywający się wprost z moich własnych trzewi.

 Rodzaj ludzki to rzecz nad wyraz jednostajna!