I to nie my mówimy ...

 Choć w kościołach prawi się kazania, piorunochrony nie są tam zbyteczne.

 Diagnoza ludzkości - tragizm nawracający.

 Początkiem dobrych czynów jest wyznanie złych.

 Nie mów, że czas leczy rany. To nieprawda. Czas nie leczy. Czas uczy, jak żyć z ranami.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Czytelnicy przyzwyczajeni są do tego, że pisarz to istota, która żyje za grosz, a mówi za milion, a nie odwrotnie.

 Masz rozum? – Mam. – Czemuż więc z niego nie korzystasz?

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Teraz, gdy możemy już pisać to, co myślimy, po co rozmawiać?

 W rękach jego błyska miecz - nad głową szumi sława.