Jak coś umiera, trzeba to dobić, zamiast przedłużać agonię!

 Właśnie to lubię w zdjęciach - pozwalają uchwycić i przeżyć raz jeszcze szczęśliwe chwile.

 Wszystko co prawdziwe, wiąże się z
emocjami, a emocji nie wolno lekceważyć.

 Ludzie często więdzą więcej, niż im się wydaje, chociaż w zasadzie wiedzą mniej.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".

 Jestem teraz trochę zmęczona. Zmęczona jak zmoknięta małpa.

 Uśmiechaj się codziennie i myśl pozytywnie a przyciągniesz do siebie szczęście.

 Naszym życiem powinniśmy świat w niebo zamieniać.

 Bo nauka jest prawdziwym zagrożeniem dla przyszłości ludzkich istot.

 Tyle rzeczy robimy, żeby nie patrzeć w stronę śmierci.

 Kiedy umieram, jestem jak księga, której nie przeczytałem, mimo że napisałem ją sam. Kiedy umieram, zostaję autografem dla kosmonautów, fragmentem, śladem dla archeologów przyszłości.