Jak coś umiera, trzeba to dobić, zamiast przedłużać agonię!

 Przeszłość ma wpływ na wszystkich, ale to od nas zależy, czy pozwolimy jej dyktować, co mamy robić.

 W chwili, w której umiera w nas dziecko, zaczyna się starość.

 To, że jestem twarda, wytrzymałam więcej, niż potrafisz sobie wyobrazić, nie znaczy, że nie można mnie skrzywdzić. Silne kobiety też płaczą w poduszkę i przeżywają swój prywatny koniec świata. Ale nie załamują rąk. Walczą. O miłość, o godność, o siebie. (Śladami miłości)

 Nadmierna roztropność u młodych jest złym znakiem.

 Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się zdecydować czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć co trwa, a co przeminęło. I czasami ustalić, czego nigdy nie było. I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.

 Nie zmuszaj ludzi do tego, aby chcieli spędzać z tobą czas. Nie zmuszaj ich do spacerów, wina, rozmów, budowania mostów, podawania ręki. To, co jest budowane "na siłę", nie przetrwa. Relacje takie nie będą miały sensu.

 Alkohol konserwuje wszystko, z wyjątkiem: tajemnic i honoru.

 Wspomnienia są jak światła i barwy - podświetlają i retuszują przykrości naszego życia.

 Zrozumiałem, że to, co myślą ludzie wokół, nie ma większego znaczenia.

 Czym się różni to, czego nigdy nie będzie, od tego, czego nigdy nie było?