Ze śmiercią można żartować, ale nie z życiem. Niech żyje!

 Czym byłoby życie bez nadziei?Iskrą odrywającą się od rozpalonego węgla i gasnącą natychmiast.

 Doskonała argumentacja nigdy nie przekona zaślepiającej emocji.

 Nie ten kto z tobą tańczy, nie ten, który się śmieje. A ten kto z tobą płacze, jest twoim przyjacielem.

 Początki są nagłe, ale także podstępne. Zakradają się z boku, trzymają się w cieniu, czają się, nie rozpoznane. A potem eksplodują.

 Nie sztuka powiedzieć: "Jestem!". Trzeba jeszcze być.

 Żyć to być stronniczym.

 Kto chce sam siebie ukarać, zawsze znajdzie po temu okazję.

 Lękliwego śmierć bardziej goni.

 Ludzie o szerokich horyzontach mają mniejsze perspektywy.

 U schyłku życia człowiek ma to, co czuł idąc przez nie.