To nie imię decyduje o tym, kim jesteś...

 Zapominamy, jak ważna jest zwyczajna rozmowa, wspólna kawa, dobre słowo do poduszki. Zapominamy, że to słowa budują mosty, a milczenie jak ogień je spala. Zapominamy, ile znaczą drobiazgi, dobre gesty, ciepło głosu, smaki i zapachy. Zapominamy, że mamy emocje i marzenia. Zapominamy, że jesteśmy ludźmi…

 Mądrymi czyni ludzi wiedza, która zamieszkała w ich sercach.

 Kochać to znaczy być bezbronnym wobec losu, a nawet przygotowanym na jego atak.

 Życie jest absurdem. Większość z nas nie zauważa absurdu, inni – nieliczni – potrafią go oswoić i zaakceptować.

 Nie troszczcie się zbytnio o życie, co macie jeść, ani o ciało, czym macie się przyodziać.

 I pamiętajcie, Rzymianie, jedyne, czego możemy się obawiać, to Galowie!

 Kiedy się dzieli poduszkę, dzieli się też tajemnice.

 Smutek i żal pozwalają ludziom zachować człowieczeństwo i pamięć o tych których stracili.

 Niepowodzenie w kwestii umierania jest zawsze godne pochwały.

 Mówią mi: Ty nie masz problemów, Ty
niczym się nie martwisz. Masz wszystko
co chcesz, zawsze chodzisz uśmiechnięty.
Tak wiem umiem dobrze grać...