
Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i ...
Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.
Trzeba wielkiej odwagi, by przeżyć jakoś życie.
Jedno życie, a można je prowadzić na tak wiele sposobów.
Złość, żal i zazdrość nie
zmienią innych, zmienią ciebie.
Z prądem nie zawsze płynie czysta woda.
(...) rodzina to ciąg pokoleń. Aby trwała, każdy musi postarać się o własne drzwi, za którymi śpią dzieci.
Noszenie w sobie tajemnicy wzbogaca i mimo poniżeń i złych dni pociesza.
Człowiek rodzi się, kocha i umiera nie na próbę.
Należy nauczyć się żyć: czas to jedyny dobytek, a wszakże jest taki wyjątkowy, że to, co najważniejsze, można kupić za niego: chwile szczęścia.
Najpiękniejszą wiosną jest dobroć serca.
Życie to nie teatr, życie to żywioł straszliwy, w którym niemanipulowane prawdy są jedynym środkiem dojścia do brzegu. Człowiek żyje tylko wtedy, gdy prawda jest dla niego najważniejsza.