
Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i ...
Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.
Sama mogę staczać swoje bitwy. To właśnie robią wybrańcy, prawda?
Niedoskonałości sprawiają, że rzeczy są bardziej interesujące.
Dla żywych nie może być miejsca na ucztach umarłych.
Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia,
całe lata bez dachu nad głową,
ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.
Wszystkie bitwy naszego życia czegoś
nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.
Czy był zwierzęciem, skoro muzyka tak go pociągała?
W życiu można się śmiać i płakać. Wygrywać i przegrywać. Pamiętać i zapominać. Upadać i wstawać... Ale najpiękniejsze jest to, że życie daje nam szansę, by zaczynać wszystko od początku.
Poezja kłamie, choć ładnie to czyni.
(…) nie powinno tak być. Czy trzeba zapominać stare znajomości i dawne dni?
Tego imię za życia wypisane jest w niebie,komu chlebem powszednim jest ofiara z siebie.