
Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i ...
Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.
Prawdziwy bohater bawi się sam.
Trzeba być szalonym, by nie myśleć o wieczności. Każdej chwili można przekroczyć jej próg.
Prędzej czy później wszystko samo się układa tak, jak miało się ułożyć
To właśnie problem ludzi w dzisiejszych czasach.
Stracili wiarę.
I przez to nie wiedzą, kogo mają się obawiać.
Życie to nie oczekiwanie, aż burza minie, lecz nauczenie się, jak tańczyć podczas deszczu.
Uwierzyłabym, gdybym usłyszała to od ciebie.
Dopóki idziemy, jest w porządku.
Potem zrobiła mi herbatę i awanturę, jedno i drugie podając do łóżka.
Mizerne są zamierzenia ludzkie wobec niezłomnych postanowień losu.
Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez.
I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.