Zamiatanie wszystkiego pod dywan i zamykanie w wygodnych skrytkach pamięci ...

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio
nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

 Obsceniczność wojny: intymność wzajemnie przelanej krwi, lubieżna bliskość, oko w oko, dwóch żołnierzy zarzynających się nawzajem.

 Bogactwo jak zły lekarz - czyni nas z widzących ślepymi.

 Dlatego ja, choć pałac mam, własnego lokaja udaję.

 Kto się boi, nie wiedząc właściwie czego, podwójnie się boi.

 Czytelnicy przyzwyczajeni są do tego, że pisarz to istota, która żyje za grosz, a mówi za milion, a nie odwrotnie.

 Dobro większości wymaga ofiar.

 Fakt, że się czegoś bardzo pragnie, nie oznacza, że można to osiągnąć.

 Dopóki człowiek nie odkryje czegoś, za co gotów jest umrzeć, nie nadaje się do życia.

 Tak mocno krytykujemy egoizm, ale któż z nas nie jest choć w niewielkim stopniu egoistą?