Zamiatanie wszystkiego pod dywan i zamykanie w wygodnych skrytkach pamięci ...

 Tak i swawola niewoli jest matką.

 Nie wszystko w życiu da się zaplanować. Wielkie rzeczy zdarzają się niespodziewanie, w najmniej oczekiwanym momencie

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei,
ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.
Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

 Gdy spotka cię wszystko, czego się zawsze bałeś, już nie masz się czego bać.

 Cierpienie jest jak dźwięk dzwonka, który wzywa do modlitwy.

 

......Wraz z upływem czasu zaczynam zauważać że mam coraz mniejszą ochotę mówić. Patrząc na ludzi których mijam na ulicy, widzę w pociągu, autobusie, stwierdzam że owszem oni dużo mówią ale nie rozmawiają. A to diametralna różnica. To tak jakbyś powiedział "Ja Cię kocham ale chleb można kupić w pasmanterii" Im jestem starszy tym bardziej męczy mnie ludzkie paplanie. Już nie mówi się że spotkamy się jutro, pojutrze, za tydzień. Dziś w modzie jest durne stwierdzenie zapożyczone z "angielszczyzny" - jesteśmy in touch. Każdy z nas trwa w sobie samym. A między sobą wymieniamy komunikaty. Jak informator na stacji kolejowej. "pociąg do Warszawy odjedzie....."

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, ale rzeczywistością do doświadczenia. Natychmiast musimy uwolnić się od nadmiernej troski o przyszłość, poprzestać na teraźniejszości i w pełni cieszyć się teraz, żyć teraz.

 Nikt nie wie, ile ma jeszcze czasu:inaczej albo by się spieszył, albo zaniechał.

 Czasem przyznanie się do tchórzostwa wymaga największej odwagi!

 Mnie nie podejrzewa nikt. Gdyż nikt nie wie, kim jestem.