Stwierdzili, że jestem normalna. Mogę żyć. Powinnam żyć?

 Żyjemy w cywilizacji w której człowiek jak nigdy przedtem jest zaabsorbowany samym sobą

 - Powiem wprost:
nikt się z tobą nie zgadza.
- Powiem wprost:
nie obchodzi mnie to.

 Nasze historie zaczynają się, nim się zaczną, i trwają jeszcze po swoim zakończeniu.

 Do prawości człowieka prawego należy to, że kiedy jest mu bardzo ciężko, uchodzi jak ranne zwierzę
na ubocze i tam w cichości i samotności liże rany,
i kiedy jako tako wyliże się, wtedy dopiero pokazuje
się ludziom i światu na oczy. Nie wcześniej.

 Jakże łatwo można dać się zwieść, wierząc, że człowiek jest czymś więcej niż tylko człowiekiem.

 Ból zdaje się być największym przeciwnikiem cnoty.

 Niczym zakochany diplodok trąca mnie swoją malutką i płaską główką.

 Fakt, że się czegoś bardzo pragnie, nie oznacza, że można to osiągnąć.

 Pulvis es et in pulverem reverterisprochem jesteś i w proch się obrócisz.

 Ja mówię, że dom jest tam, gdzie jest krzesło i szklanka.