Kto zresztą wie, czy miłosierdzie nie jest najlepszą sprawiedliwością?

 To zabawne, że to, co nigdy się nie stało, zniszczyło to, co wydawało się wieczne.

 W pokoju aż gęsto było od duchów przeszłości.

 Im bezwstydniejsze kłamstwo tym chętniej ludzie dają mu wiarę.

 Żyjemy nie tak, jak chcemy, lecz tak, jak potrafimy.

 Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożny.

 Mały wybór w zgniłych jabłkach.

 Doświadczenie nie jest tym, co się przytrafia. To to, co robisz z tym, co ci się przytrafia.

 Życie jest sztuką, której nikt z nas nigdy do końca nie zdąży się nauczyć. Wciąż uczymy się, jak być mądrzejsi, silniejsi, lepsi. Uczy nas pokory, cierpliwości i wytrwałości. Uczy nas także, że nawet najcięższe chwile są przemijające.

 Nieprawdą jest, że ludzi zdrowi, silni, z natury nieułomni umierają z cierpień moralnych.

 Ból zdaje się być największym przeciwnikiem cnoty.